Tja, dat klinkt mooi, maar kan ik dat ook? Als ik terugkijk naar mijn leven tot nu toe, over welke stenen ben ik dan gestruikeld, en in hoeverre is het me gelukt om er een trap van te maken.

De steen van overgevoeligheid

Het eerste wat bij me naar boven komt is de steen van overgevoeligheid. Ik was en ben nog steeds snel van mijn stuk gebracht als iemand een felle kritische opmerking over mij maakt. In het verleden blokkeerde ik dan en was ik niet in staat om er op een normale manier op te reageren. Deze steen is tijdens allerlei leerprocessen redelijk omgeturnd naar een trap van begrip. In de eerste plaats begrip voor mezelf, voor hoe ik in elkaar zit, dat er iets wordt gezegd over wat ik doe en niet over wie ik ben. En in de tweede plaats helpt dit begrip mij om mensen om me heen die met hetzelfde worstelen beter te kunnen begrijpen.

De steen van uitputting

Een steen die me zwaar heeft gewogen is die van beter voor anderen zorgen dan voor mezelf. Deze steen putte me volledig uit. Ik had niet door dat ik op die manier mezelf leegzoog. Alle energie raakte op en dan komt er een moment dat je niets meer te geven hebt. Deze steen heeft me geleerd dat je voor alles eerst goed voor jezelf moet leren zorgen. Leren zien waar je blij van wordt, wat je nodig hebt om op te laden, waar je hart sneller van gaat kloppen. Tijd nemen om te parkeren in de zon, zoals Phil Bosmans dat zo mooi zegt. Leren dat er balans moet zijn tussen geven en nemen, en ook jezelf toevertrouwen aan de ander, hulp vragen. Deze steen werd een trap naar meer gelijkwaardigheid binnen relaties, naar meer zichtbaar worden zodat de ander je ook echt ziet staan. En natuurlijk is die trap nooit af, maar wel kom je geleidelijk een treetje hoger.

En jij, welke stenen draag jij mee. Van welke heb je al een trap gebouwd en welke stenen hebben nog een bouwplan nodig?

Verder praten? Neem gerust vrijblijvend contact op: hannie@re-spectcoaching.nl.