De groep waar je bij wilt horen moet je zelf creëren

Als je naar deze groep bijen kijkt en je past bovenstaande tekst toe, wat zie je dan? Wat doet de bij om erbij te horen? Ik heb niet zoveel verstand van bijen, maar ik weet wel dat ze heel goed kunnen samenwerken. Elke bij weet precies wat haar of zijn taak is doet trouw wat er wordt gevraagd. Daardoor zijn ze een hechte groep. Veel mensen vragen zich regelmatig af of ze er wel bij horen. En dat kan dan gaan over familie, vrienden, collega’s en nog veel meer verbanden waarin we leven. Als we het gevoel hebben er niet bij te horen geeft ons dat vaak veel onrust. Als je bijvoorbeeld ergens binnenkomt voel je je bekeken of als er iemand in je buurt lacht denk je al snel dat ze het over jou hebben. Vaak merk je zelf al wel aan je houding dat je wat in elkaar kruipt, je probeert jezelf klein te maken zodat je zo min mogelijk opvalt. Het kan ook zijn dat je heel anders in elkaar zit en jezelf juist groot maakt, een stoere opmerking maakt of iemand anders op de hak neemt. Op die manier probeer je dan te verbloemen dat je je eigenlijk niet op je gemak voelt. Voor beide reacties geldt dus dat je niet gewoon bij jezelf kunt blijven, dat je een andere houding aanneemt.

Verder kijken dan je neus lang is

Een andere houding aannemen betekent letterlijk dat je op dat moment jezelf in de steek laat. Je probeert te ontsnappen aan iets waar je bang voor bent. Eigenlijk steek je je kop in het zand, je kunt of wilt niet “gezien” worden. Ga in gedachten maar eens terug naar zo’n moment waarin je niet op je gemak was. Als je zo’n moment voor ogen hebt, kijk dan of je het opnieuw kunt beleven, alsof het nu gebeurt. Leef je helemaal weer in de situatie in. Waar was je, wie waren erbij, wat ging er door je heen? Als je merkt dat je er helemaal “in” zit, let dan eens op waar je ademhaling zit. Groot kans dat ie heel hoog zit, dat je niet door kunt ademen naar je buik. En let ook eens op hoeveel je nog voelt van je lichaam, heb je nog contact met je voeten of zit je vooral in je hoofd? Klopt je hart wat sneller of voel je druk op je borst? Observeer jezelf nauwkeurig, probeer zoveel mogelijk gewaar te worden zonder dat je daar een oordeel over hebt. Denk niet: “wat stom” of iets dergelijks, kijk alleen maar. Alleen al door je er bewust van te zijn zal er iets veranderen.

Werken aan een andere manier van erbij horen

Nu je weet wat er gebeurt kun je wellicht beter begrijpen waarom je soms het gevoel hebt er niet bij te horen. De mensen bij wie je op dat moment bent zien jou helemaal niet want jij bent er zelf niet bij. Ze zien een karikatuur van jou en niet de prachtige mens die je eigenlijk bent. Op het moment dat jij stopt met iemand anders te spelen zul je versteld staan wat er gebeurt. Ik hoor je al denken, ja hoor, dat is gemakkelijk gezegd, maar hoe pak ik dat aan? Het eerste en belangrijkste punt is dat je eerlijk naar jezelf durft te kijken, welke houding neem jij aan als je iets lastig vindt. De volgende stap is dat je erover gaat praten, vertel wat je lastig vindt en ook dan zul je weer gek opkijken hoeveel begrip je krijgt. Begin eerst met iemand die je vertrouwt, vertel waar je mee bezig bent. Als je eenmaal de smaak te pakken hebt zal je merken hoe fijn het is om jezelf te kunnen zijn. Je gaat merken dat mensen je nu wel zien staan, je mening vragen, omdat je zichtbaar bent geworden. Je hoeft dan geen rol meer te spelen en kunt overal je plek innemen. En zo creëer je gaandeweg zelf de groep waarin je je thuis voelt, waarin je erbij hoort!